Dag 19 6-8 Dagtrip naar Fraser Island - 'K Gari

Vandaag werden we om 07.45 uur opgepikt door een off the road bus met 4  wiel aandrijving voor een bezoek aan Fraser Island alias 'K Gari, de naam die de aboriginals "het grootste zandeiland ter wereld" oorspronkelijk gegeven hebben. De bus reed ons naar de Ferry waar we in 45 minuten de overtocht maakten. De bus ging ook mee op de boot.

Hayden was onze gids voor de dag. Eenmaal in de bus op het zandeiland werd ons verteld dat we echt wel onze gordel aan moesten doen want dat het ons zo wel duidelijk zou worden in 'de rollercoaster'. Het gehele eiland bestaat enkel uit zand dus het was een pittig ritje. Ik heb 2 keer gedacht dat de bus nu toch echt om zou vallen. Onderweg werden ons van allerlei feitjes over het eiland verteld, zoals het ontstaan van dit zandeiland na vele honderdduizenden jaren. Op het eiland leven Dingo's, wilde honden, dus er mocht geen eten of gezoet drinken meegenomen worden uit de bus, alleen water. Kleine kinderen moesten bij hun ouders aan de hand blijven en we kregen instructie wat te doen als we een Dingo zagen. Deze wilde honden zijn behoorlijk gevaarlijk.

Onze eerste stop was bij Lake McKenzie. Dit is een prachtig zoetwater meer ontstaan door de wind en het jaren lang vallen van bladeren en takken uit het bos in de door de wind geblazen kuil. Dit heeft gezorgd voor een waterdichte compost laag op de bodem waardoor het regenwater niet weg loopt. Het water is zo mooi helder echt prachtig. Paul, Tijn en Guusje hebben nog eventjes gezwommen in het koude water en Tobie en ik bleven lekker warm in de zon op de kant :). Lopend onderweg naar het meer zagen we met tralies ommuurde rustplaatsen waar je veilig kan zitten...

Na een uurtje werd onze reis vervolgd naar Central Station in het regenwoud op het eiland. Hier was in 1930 een klein dorpje met 30 huizen, een school en een kerkje waar houthakkers en hun gezinnen leefden. Nu stond er nog 1 huis en een houtzagerij waar ook de smid zijn werk deed en feestavonden georganiseerd werden. Via de Wanggoolba Creek (met helder vers drinkwater wat uit de grond komt) lieten de houthakkers de samengebonden boomstammen met 1 houthakker er bovenop afdalen naar de zee en via de zee maakte de stapel hout in 6 uur de oversteek naar een houtzagerij op het vaste land. We hebben veel uitleg gekregen over de verschillende houtsoorten. Ongelooflijk dat zulke enorme bomen stand houden op een eiland alleen van zeezand. In 1992 kwam het eiland op de Unesco erfgoed lijst te staan en stopte het kappen van het hout. Hierna hebben we heerlijk geluncht in een resort aan het strand.

Na de lunch hadden we, gelukkig voor de spijsvertering, een rustig ritje over het strand richting het in 1935 gestrande schip de S.S. Maheno. Op het strand kwam een Dingo de bus tegemoet lopen. Dingoes on Fraser Island. 

Ondanks dat deze gevaarlijk is, zag hij/zij er erg aaibaar uit. Op het strand van het eiland kun je dus niet zonnen en ook niet zwemmen want er zitten tijgerhaaien, witte haaien en stierhaaien, giftige vissen en gevaarlijke kwallen. Gelukkig zijn er voldoende zoetwatermeren en kreken waar je wel kunt zwemmen. Na een stukje gereden hebben over 75 Mile Beach kwamen we aan bij het scheepswrak, inmiddels een oorlogsmonument omdat het in de eerste wereldoorlog dienst heeft gedaan als hospitalboot. Voor deze tijd heeft het rijke toeristen vervoerd tussen Australie, Nieuw Zeeland, de Vs en Canada. Uiteindelijk is het gekocht door de Japanners die het uit elkaar wilde halen voor het staal. Tijdens het slepen van het schip kwam het in een  cycloon terecht en strandde op Fraser Island.

Onze strandrit werd vervolgd naar nog een mooi stukje natuur "Coloured Sands". Verschillende lagen gekleurd zand ontstaan door de mineralen in het zand in aanraking met het zeewater.

De laatste stop was Eli Creek een snelstromend zoetwaterkreek die vanuit het regenwoud naar het stand loopt. Ook hier komt het water uit de grond. We zijn naar boven gelopen en door de Kreek met dit mooie heldere water en prachtige bomen en planten terug gelopen naar het strand.

Toen was het tijd voor de rollercoaster rit terug over het eiland naar de veerboot. Eenmaal op de veerboot zag Tobie nog een dolfijn in de zee.

Eenmaal op de Camping om 19.00 uur besloten we te gaan eten bij.... de Italiaan :) een eindje om de hoek bij de camping. Daar heerlijk pizza gegeten en terug gekeken op een fijne zonnige dag op een prachtig eiland.

Foto' s volgen later.